Sa Araw Na Ito

Sa araw na ito,

Binubuksan ko na ang lagusan

Palabas sa puso ko.

Pinapalaya ko na rin

Yung mga bagay na nakakapag-pabigat ng loob ko.

Maraming bagay na ang nangyari,

Maraming oras na rin ang lumipas.

Ngunit hindi ko pinag-sisisihan

Ang mga desisyon ko noon.

Mayroon lang talagang mga bagay

Na kailangan na natin tapusin.

Para mag-bigay daan

Sa mga mas magaganda pang pangyayari

Sa buhay natin.

Hindi man madali ang pag-pili ko,

Alam kong kakayanin ko.

Di dahil iba na laman ng puso ko,

Bagkus sa dahilang

Kailangan ko mahalin ang sarili ko.

Marahil iyon lang ang ating kailangan

Upang maalala natin na

Bago magkaron ng tayo,

Nag-simula muna ang lahat sa ako.

Ako, na mas nakakakilala sa sarili ko.

Ako, na, sa bandang huli ay ang magd-desisyon

Kung ano ba talaga

Ang gusto kong kahantungan ng lahat ng ito.

Minsan kasi nalilimutan na nating

Alagaan ang sarili natin.

Dahil nasanay na tayong inuuna ang taong mahal natin.

Ito lang din ang dahilan kung bakit sa oras na ito,

Ay kailangan na kita pakawalan.

Nawa ay maintindihan mo kung saan ako nanggagaling

Sadyang may mga bagay lang talaga na

Kahit ano ang gawin nating pilit,

Hindi natin mapag-tutugma.

Dahil na rin siguro sa tadhana.

Hinayaan ng tadhana na mag-kita tayo,

Hinayaan ng tadhana na magmahalan at mag-sumpaan tayo.

Pero hinayaan din ng tadhana na manatili

Yung mga hamon sa paligid natin.

At ngayon, hinayaan na ng tadhana

Na tumigil na nag pag-kikita ng landas nating dalawa.